 إبلاغ عن خطأ
ملحوظات عن القصيدة:
بريدك الإلكتروني - غير إلزامي - حتى نتمكن من الرد عليك
انتظر إرسال البلاغ...
|
| كان الملل |
| داهن جدار بيتنا |
| صوت السكات |
| ساكن حواديتنا |
| فى النوم وفى العيشه |
| عملنا تعريشه |
| خبينا وش الخزى |
| ادمنا غربتنا |
| ارواحنا فى مناخيرنا |
| مناخيرنا فى دقونا |
| والكل يتساوى |
| ريحة العفن |
| صمت المكن |
| صهد السكن |
| هروب م الزات للوهم |
| يطارد الامس سكتنا |
| *** |
| وانا كنت اقرى الحيره |
| فى عيونك يابويا |
| ادوق الاسئله |
| متكومه ومتلتله |
| الحلقه كانت ديقه |
| لحظه بلحظه |
| انا كنت اشب ع الكرسى |
| اطول بيدى الناعمه |
| اوراق النتيجه |
| دايما وابدا ايديا |
| كانت تطول بكره |
| وبكره كان بين ايديا |
| ورقة نتيجه وحكمه فى فؤادى |
| فى عيون ابويا بعيد |
| وابعد من العادى |
| *** |
| صوت الغنا |
| فى اودانى كان مبحوح |
| شكل النهار |
| فى عنيا كان مدبوح |
| كل السكك سكه |
| والسكه مش مسموح |
| *** |
| اوصل حدا المجره |
| والميه فيها بتغلى |
| الزرع متعود يكون بعلى |
| والضله تحت النخل |
| شرق الفحل |
| والفحل هوه المجره |
| والمجره كانت وحل |
| وبعد تخييم السكات |
| وعيشة الممات |
| وحركة الثبات |
| اجتاحت الريح العتيده |
| وصحوة العزم الوليده |
| خيالة المقات |
| *** |
| وف لحظه واحده |
| النخل هز جريده |
| والحر ولى النهارده |
| اتبدلت مواعيده |
| والفاس ف يد ابويا |
| عاشق ايده |
| مع خبطة الفاس |
| فى راس المجره جات المى |
| والزرع مال على خدودى |
| طلق تناهيده |
| كل الشقوق اتزمزمت |
| كل المجارى اتنهدت |
| والنمل وابو العال |
| والدود مع الصرصار |
| كله اتخرب بيته |
| *** |
| شالنى ابويا على كفوفه وروحنا |
| من بعد صبر طويل |
| اراد الله يريحنا |
| رايحين نريح ضهورنا الضهر ونقيل |
| مالقينا فى البيت |
| لا حج كبير ولا وليه |
| ولا عيل |
| *** |
| الكل شرق البلد |
| كامل العدد |
| دوارك ياعمدتنا |
| ابويا شالنى وجرى |
| بالطين بوحلتنا |
| محمد ياولدى النهارده |
| يوم ماهوش عادى |
| ان عشته بعدى كتير |
| تحكيه لاحفادى |
| انا كنت راكب على اكتافه |
| ومش دارى |
| شايف تلول م البشر |
| فى الجرى تتسابق |
| وانا كل خوفى ينطرش |
| كالعاده ابويا |
| ويكسرلى اسنانى |
| لكنه كان على غير عادته فرس جامح |
| شعره اللى شاب انكسى |
| بالوان ماهيش عادى |
| وشفت شيخ البلد |
| فى الكشف بينادى |
| طوابير ومتنظمه |
| اسحق واحمد وبشرى |
| وفتحى مع نادى |
| مجدى ورضا وقرنى |
| وعويس هنا الناحيادى |
| والناحيه دى |
| محمود مع عزيز ومؤمن |
| مع خيراله بغدادى |
| انا قلت فى دماغى |
| عرس كبير باين والله |
| ومن زمان الزمان |
| ماكان له هنا طله |
| نسيت بسرعه العطش |
| زى اللى شرب قله |
| اسراب حمام ف السما |
| وصقور كانت هاله |
| ابويا ماسمعش اسمه |
| وزيه العم متولى |
| واقفين وخلص الكشف |
| والطوابير بتتحرك |
| من عجلة المقطوره |
| ابويا شب ع اللورى |
| وراه العم متولى |
| ابويا نادم على امى |
| خدى محمد |
| بكيت وصرخت |
| اروح العرس مع ابويا |
| شخط فيا بعلو الصوت |
| كتم نفسى |
| ضربنى الحج متولى |
| سمعنا شيخ البلد |
| نادى بعلو الصوت |
| انزل ياعبد القوى |
| معاك الحاج متولى |
| ابويا غرس ايديه |
| فى لحم اللورى مش ممكن |
| انا بكيت ضربت الشيخ برجليا |
| اخص عليك راجل قاسى مابك رحمه |
| اشمعنا ابويا كسفته من دون الزحمه |
| قاللى ابوك دامش دوره |
| خطفنى الشيخ على كتفه |
| ناول لابويا القلم |
| ملاه اسامى كتير كانت حاضره |
| احنا هنا فى البلد |
| عاوزين كمان قدره |
| العرس عرس الكل |
| بسرعه ادانا فى محاضره |
| جوه وبره لكم دور |
| تخطيط وماشين عليه |
| قايله جناب مأمور |
| ارفع شويه الصوت |
| مذيع النشره قال عدوا |
| ماسمعت م الزغاريد |
| بقية النشره غير غنوه |
| الله اكبر للنصر عدينا |
| *** |
| بعتوا الكبار فى مركزنا |
| مركز العدوه |
| الاغنيا زادوا فى غنا |
| وف الكرم قدوه |
| اللحم والسكر |
| والخبز فى الافران |
| كان سخن على ريقنا |
| كلنا انا وابويا |
| رجعنا مقر خدمتنا |
| نجمع المحاصيل |
| وزيتنا يبقى فى دقيقنا |
| واللى رجع رجع |
| م العرس واللى ماجاش |
| ف بلدنا صار غنوه |
| نزف خبر بطولته |
| بالغنا والفرح |
| ابويا قالى يامحمد |
| داوينا الجرح |
| فقعدت تحت النخله |
| الضله غطتنا |
| واتفجرت لاسئله المحبوسه جوايا |
| وقبل ما اسأل سؤال |
| الاقى الاجوبه كتيره |
| لكنى برضك |
| كنت مش فاهم |
| مافهمت غير انى احنا |
| عدينا |
روابط مفيدة
الشعراء:
الأعضاء:
زوار اليوم:
الزوار:
أقسام البوابة
تواصل
متابعة
