ولسه اللمعه جوا عنيك..

بتبان لما تيجى سيرتها ..

والعشره لسه سايبه فيك..

حجات بتخدك من دنيتى..

وترجعك لدنيتها..

لا قلنا حرام. ولا عيبنا فيها. ولا عيبنا فيك..

بس العيب انك بتكدب كله مره.. وتقول نسيتها..

بتنكر حبها فى قلبك..بكل برود

ومش عارف تدارى النار ولوعتها..

وتنسى انى انا داريت عيبك ..

وحافظه كل تفاصيلك.. وحافظه كل العايبك..

وحافظه مين زمان باعك..و عارفه مين زمان خانك..

وحاسه كل اوجاعك..وشريكة فى كل احزانك ..وقاريه كل افكارك..بشوفها ف نفخ دخانك..

فليه تكدب بكل جحود..

وتقول عمرك ماحبتها..

من كتر الفكر شعرك شاب..وشعرك فيها يملا كتاب..بتقفل باب وتفتح باب..حبال الوصل مقطوعه.. وفكرك عمر حبله ماداب .. عرفاك من زمان نصاب..بتشوف رسمها فى رسمى..

وتبدل باسمها أسمى..عايشه فى كل تفاصيلك..حتى ف احلى اوقاتنا..

بتشق الضلمه وتجيلك..وما يفضل منى غير جسمى..عجيبه فرقة الاحباب!!..بتحول عمر ناس لسراب..عاشت معايه سنين صادقه..وعارفه إن أنا كداب ..وبتسال كل ماتيجى سيرتها.. وعنيه بتبقى فضحانى بلمعتها..واجاوب والجواب حاضر فى لحظتها..أناااا

أنا اصلا نستها.. ومش فاكر منها حاجه..وحتى نسيت كل المواقف.. وانى كنت عليها خايف.. كنت غرقان فى السزاجه.. نسيت طلتها اللى كانت زي شمس .. طالعه من بعد الغيوم ..ولما اشوفها فى ليل سُهادى.. اشوفها قمرايه منوره وسط سمايا .. وسمايا صافيه مافيهاش نجوم..عينى مش بتشوف غيرها هيه.. حتى لو واقفه وسط مليون من جنسها.. كله كوم وهيه كوم ..اصلا نستها.. نسيت عنيها اللى كانت ..جملة حب بين قوسين..نسيت رموشها.. اللى كانو زي شجره مضللين..وحتى نسيت ابتسامة ثغرها.. من بين شفايف منحوتين.. نسيت حلاوة نُطقها.. نسيت جمالها.. حتى فى عز حزنها..نسيت حتى ساعات السكات..نسيت كل حاجه بينا.. مسحتها من كل كتب الزكريات..لو فضلت اكتب ساعات..واحكى فى ساعات.. مش هيكفى وصفها.. ولا حتى لحظه فى قربها.. منى ايام السزاجه..علشان كده تلقانى أصلا نسيتها.. وماعدتش فاكر منها حاجه..

يا معاشر والنصيب

فارق..يدوم الوصل مهما يدوم..لابد فى لحظة هتفارق..

يا كتلة حزن لبسه هدوم..متهوم وتهمتك سارق..

هتفضل باللى فات موهوم ..

هتفضل فى الهموم غارق..

تتحمل ليه عشانها اللوم ..

مادمت معاها مش فارق..